To νόημα της ζωής...

Γελιέστε αν νομίζετε ότι θα σας ξεδιπλώσω εδώ, σε ένα μπλογκ από τα εκατομμύρια στην σφαίρα του διαδικτύου, ολόκληρο το νόημα της ζωής. Δηλαδή και να το ήξερα, μάλλον δεν θα σας χρησίμευε σε κάτι να σας το εξηγήσω. Θα ήταν το νόημα της ΔΙΚΗΣ μου ζωής.

Άλλοι βρίσκουν νόημα στο πρόσωπο ενός άλλου ανθρώπου. Μέσα σε μια γνώριμη ματιά, σε ένα βλέμμα που κανείς άλλος δεν μπορεί να τους δώσει, υπάρχει το παρόν, το μέλλον! Ευτυχισμένοι, μακάριοι, όπως έλεγε και κάποιος παλιά...πολύ παλιά! Υπάρχει όμως αυτός ο κάποιος για όλους τους ανθρώπους;

Υπάρχουν πάλι άνθρωποι που βλέπουν το νόημα της ζωής τους μέσα σε ένα αυτοκίνητο. Στην απόλαυση χιλιάδων φισαλίδων αφρόλουτρου που τους γαργαλάει το σώμα. Ακόμη στο όμορφο φόρεμα και το ωραίο ρούχο. Δεν πρέπει κανείς να νιώθει λύπη ή οίκτο για αυτούς. Άλλωστε ποιος δεν αισθάνθηκε δυνατός μέσα από κάποια τέτοια απόλαυση ή κτήση; Είναι δύσκολο να αντισταθείς σε τέτοιους πειρασμούς όταν σε περιτρυγιρίζει η δυστυχία, ο πόνος, η δυσκολία.

Έχετε αισθανθεί ποτέ μικροσκοπικοί, ασήμαντοι και αναλώσιμοι; Εκείνη η στιγμή που κάτι στο μυαλό σε κάνει να δεις τον κόσμο πανοραμικά. Κι ενώ η πανοραμική θέα πάντα είναι γοητευτική, αυτή, η συγκεκριμένη οπτική είναι τρομακτική. Το άνοιγμα του πλάνου, προκαλεί ζαλάδα. Γιατί μέσα σε αυτό δεν μπορεί να χωρέσει το άτομο σου. Χάνεται, δεν υπάρχει. Ένα μικροσκοπικό πίξελ σε μια υπερσύγχρονη οθόνη εκατομμυρίων από αυτά.

Οι βουδιστές λένε ότι δεν είμαστε παρά μια σταγόνα στον απέραντο ωκεανό. Κι αν την σταγόνα την εκλάβεις ποσοτικά, είναι απογοητευτικό. Αμέτρητες φορές, ο άνθρωπος αναρωτιέται ποιος είναι άραγε ο λόγος που ματαιοπονεί! Καλύπτουμε μερικά μέτρα από το άπειρα χιλιόμετρα της ζωής και μετά κάνουμε στην άκρη. Η σταγόνα όμως έχει εκτός από μικρό μέγεθος και μια άλλη ιδιότητα. Μπορεί να ενωθεί με μια, δύο, μύριες άλλες χωρίς καμία δυσκολία. Κι όταν ενωθεί, από σταγόνα θα γίνει γουλιά κι από γουλιά, στέρνα, για να καταλήξει η μια εφαπτόμενη και αδιαίρετη από την άλλη στην δημιουργία του επιβλητικού ωκεανού. Επίσης, όταν η σταγόνα σωθεί, δεν τελειώνει ο κύκλος της ζωής της. Ίπταται, γίνεται ένα με τον αέρα αυτή τη φορά, για να φτάσει το σύννεφο!

Από όλη αυτή την ιστορία της σταγόνας, σε άλλος θα ξυπνήσει το θρησκευτικό τους συναίσθημα. Σε άλλους πάλι, το εθνικιστικό!! Εγώ για μένα κρατώ την δύναμη του ανθρώπου. Μόνος του είναι μια όμορφη γυαλιστερή υδάτινη πέρλα...όταν όμως ενωθεί με τους άλλους γίνεται απέραντος Ωκεανός.

Η ιστορία της σταγόνας, είναι ένα ιδιότυπο μπράβο στον πρωθυπουργό για την απάντηση του σε ότι αφορά στους μετανάστες. Ακόμη και αν δεν καταφέρει κάτι για το μεταναστευτικό, αρκεί, πολλές φορές, να ακούμε από σημαίνοντα πολιτικά πρόσωπα όμορφες σκέψεις!

*Γεώργιος Παπανδρέου(ο σημερινός πρωθυπουργός) σε ερώτηση για διενέργεια δημοψηφίσματος για την απόδοση ιθαγένειας σε μετανάστες : "...Σωστή ενταξιακή πολιτική των μεταναστών στην κοινωνία μας. Αυτή είναι η ευνομία. Αυτό θα σταματήσει τις συγκρούσεις, τους ρατσισμούς, την εγκληματικότητα. Αυτό θα δημιουργήσει μια κοινωνική συνοχή.
Όταν ο άλλος είναι στο περιθώριο, νομίζουμε ότι εμείς είμαστε προστατευμένοι; Δηλαδή, εάν δεν έχει σωστές υπηρεσίες υγείας ένας μετανάστης, αυτό δεν αφορά και την υγεία των Ελλήνων; Εάν δεν έχει σωστή παιδεία στα ελληνικά, αυτό δεν αφορά τους συμμαθητές του, τους ντόπιους Έλληνες, που θέλουν να τρέξουν πιο γρήγορα; Γι’ αυτό θεωρώ ότι αυτό που κάνουμε εμείς είναι χρέος μας και είναι και χρέος απέναντι σε ανθρώπινα δικαιώματα, ατόμων που έχουν πια επιλέξει την Ελλάδα ως πατρίδα. Και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν μπαίνουν σε δημοψηφίσματα. Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αδιαπραγμάτευτα. "