Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Time flies... κι όλα τα ίδια μένουν

Δεν υπάρχουν λόγια... μόνο σκόρπια κομμάτια! Δεν υπάρχει σκέψη... μόνο συλλογισμός που φτάνει στην παράνοια. Πώς κάνεις κάτι τόσο δυνατό να πάψει να υπάρχει; Τι είναι αυτό που σκοτώνει το μέσα σου; Πριν το μέσα σου σκοτώσει το σύνολο!

Δεν αντέχει ο άνθρωπος πολύ έτσι. Η δύναμη είναι τόσο μεγάλη που απλά ακουμπάς τα δάκτυλα σε γυμνό καλώδιο. Γιατί το κύκλωμα έχει σπάσει... κι όμως εσύ συνεχίζεις να παράγεις εκατομμύρια ερωτόνια (που λέει και μια καλή, πολύ καλή φίλη)! Πόσο όμως θα αντέξει μια μπαταρία που διοχετεύει την ενέργεια σε κενό; Άλλωστε από τα λίγα που γνωρίζω περί Φυσικής, το ρεύμα δεν περνά στο κενό. Άρα μένει εκεί και παραφορτίζει τη μπαταρία... Έχεις δει ποτέ μπαταρία να σκάει;

2 σχόλια:

  1. τα κείμενά σου είναι τόσο συνταρακτικά..... τόσο φιλοσοφημένα.. μέσα από τα μυριάδες του διαδυκτίου, πρώτη φορά αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω ένα μπράβο!
    Αννα Ραφαηλίδου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Στείλε ό, τι σκέφτεσαι...

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *