Ο Πύργος της Βαβέλ χτίστηκε στην Ευρώπη... Ή μήπως όχι;

Μιλάμε διαφορετική γλώσσα, αντιμετωπίζουμε άλλου είδους δυσκολίες, πιεζόμαστε διαφορετικά από τη διεθνή κρίση! Μήπως όμως μας ενώνουν πιο πολλά από όσα μας χωρίζουν;

Οι άνθρωποι θέλησαν κάποτε να χτίσουν ένα κτίριο που εφάμμιλο του δεν υπήρξε κανένα. Ο σκοπός τους ήταν φυσικά να εντυπωσιάσουν και – σύμφωνα πάντα με την Βίβλο – να αγγίζουν τον ουρανό και το Θεό. Το κτίριο αυτό δεν ήταν άλλο από τον ξακουστό Πύργο της Βαβέλ. Ήταν τότε όμως που, Θεού θέλοντος ή μη, προέκυψε ένα μεγάλο ζήτημα. Κάθε ένας που εμπλεκόταν στο έργο της ανέγερσης του κτιρίου μιλούσε άλλη γλώσσα. Δυσκολευόταν να έρθει σε συνεννόηση με τον άλλο και φυσικά με αυτό τον τρόπο δεν μπορούσε να παράγει έργο. Μήπως είμαστε όλοι παιδιά της Βαβέλ; Καταρραμένοι στη διαφορετική γλώσσα; Στην ασυνενοησία; Άραγε είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση ο σύγχρονος Πύργος της Βαβέλ;

Χτισμένος στην ιδέα του εντυπωσιασμού και του “η ισχύς εν τη ενώση” έχει φτάσει σήμερα στο σημείο κάθε χώρα να μιλά τη γλώσσα της και μόνο. Να επιδιώκει τα δικά της μικρά ή μεγάλα συμφέροντα αδιάκριτα. Χωρίζεται σε μπλοκ δυναμικότητας ανάλογα με την οικονομική δύναμη κάθε χώρας, την προέλευση – Ανατολή ή Δύση - , τον τρόπο που συμμετέχει στην ΕΕ – ευρωζώνη!

Είναι όμως τόσο μεγάλες οι διαφορές στους ανθρώπους της; Ή μήπως τελικά μια κατάσταση παραμένει ίδια από όποια σκοπιά και αν τη δει κανείς; Mιλήσαμε με ανθρώπους από όλες τις γωνιές της Ευρώπης...  

Άνθρωποι από τις πολύπαθες – και δαιμονοποιημένες χώρες του Νότου – Ισπανία, Πορτογαλλία, Ιταλία – το πάλαι ποτέ ανατολικό μπλοκ, αλλά και τις λεγόμενες Μεγάλες χώρες που παραδοσιακά αποτελούν τους βασικούς πυλώνες της ΕΕ – Γερμανία, Γαλλία.

Στις επόμενες ημέρεςς, θα σας παρουσιάζω μία, μία τις ιστορίες τους και τα συμπεράσματα είναι δικά σας.