Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια!

Εμείς οι έλληνες, είμαστε περίεργο τρένο. Παρακολουθώντας την τηλεοπτική πραγματικότητα στην Ελλάδα, νομίζω πως είναι φαινόμενο μοναδικο στη χώρα μας, αυτη η ανάγκη για αλλαγή. Το καλύτερο πρόγραμμα δεν μπορεί να αντέξει δεκαετίες ολόκληρες όπως αλλού. Ακόμη και αυτη η Λάμψη ήρθε να δύσει και να θαμπώσει...

Θα μου πείτε τώρα που το πάει ο ποιητής. Δεν θα πω κάτι πρωτόγνωρο, δεν θα κάνω και καμιά πολιτική ανάλυση εφάμμιλη αυτής του Μαρξ, αλλά το παράπονο μου θα το πω. Μπάφιασα πια με τον πρωθυπουργό να αναλαμβάνει τις ευθύνες του, να επιλέγει το δρόμο της υπευθυνότητας και άλλα τέτοια βαρύγδουπα που από χρόνια τώρα δεν χάνει ευκαιρία να εξαγγέλει ο κ. Καραμανλής. Επιτέλους, πρέπει κάποιος να του πει οτι είναι πολύ πιθανό το 2100 να μην μπει στη δεκάδα των ¨"Μεγαλύτερων Ελλήνων" όπως ο θείος του σήμερα(καλά κι ο θείος του που μπήκε ασχολίαστο θα το αφήσω).

Άλλωστε ο έλληνας σήμερα θαρρώ δεν επιθυμει να ανακαλύψει στο πρόσωπο του ηγέτη του τον superman. Έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτεί οι εποχές που τα πλήθη αναζητούσαν τον υπερ-άνθρωπο. Μη σας πω ότι απεναντίας αυτο το ατσαλάκωτο της στολής, το αψεγάδιαστο του μαλλιου(τρίχα δεν πετούσε στην coup του Superman)και η τέλεια ζωή εκνευρίζει απύθμενα τον καθημερινό άνθρωπο. Στο κάτω-κάτω τι ξέρει ο κάθε ήρωας με τα κολάν από αστικές συγκοινωνίες, νοίκια, έρωτες ατελέσφορους, δουλείες εξαντλητικές και άλλα τέτοια που επιζητούν υπεράνθρωπη υπομονή και επιμονή;

5 χρόνια τώρα λοιπόν ο κ. Καραμανλής επιλέγει τον δρόμο της υπευθυνότητας, μόνος αυτος μασκοφόρος εκδικητής(μη μου εξάπτεσαι κ. Ψωμιάδη, εσύ δεν έχεις ταίρι) ενάντια στη διαφθορά και την αδικία. Μόνο που την μάσκα την φόραγε στραβά και δεν είδε το ιπτάμενο (ευτραφές) πουλί να πέφτει από τον πέμπτο, ούτε τα "άτακτα" ομόλογα που το έσκασαν από την πίσω πόρτα των ταμείων... μήτε το "ιερό" ελικοπτεράκι είδε να μετατρέπει την διαδρομή Βατοπέδι-Ρηγίλης σε Παγκράτι Κολιάτσου, νούδε τον "πρασινοδιορισμένο" ειδικό φρουρό να κάνει το κέντρο της Αθήνας Φαρ ουέστ και τον λατρεμένο του Δημαρχο να παραφυλάει μην καεί το λίκνο του πολιτισμου(το Χριστουγεννιατικο δένδρο). Η μήπως η μάσκα που φορούσε ήταν ένα ωραιότατο προσωπείο, πίσω από το οποίο κρύβεται ένα αδηφάγο τέρας;

Μάλιστα κ. Καραμανλή...για να γίνεις πρωθυπουργός θα έπρεπε να νιώσεις στο πετσι σου τι θα πει να είσαι νεο έλληνας. Όχι γιος, ανηψιος και δευτεροξάδερφος κάποιου νεοέλληνα!! Νεοέλληνας...αυθεντικός!

Με ιδιαίτερη λοιπόν "χαρμολύπη" ο πρωθυπουργός μας ενημέρωσε χθες πως αυτός θέλει, αλλά οι άλλοι δεν τον παίζουν. Και μόνος σου δεν μπορείς να παίξεις μήλα. Κρίμα και αν συμφωνούσε ο Γιωργάκης και τα άλλα παιδιά από σήμερα κιολας θα είχαμε μια άλλη Ελλάδα!!! Είναι σαν να ρίχνεις στο τηγάνι τα αυγα με τα τσόφλια, να τα αφήνεις να ψηθούν και να φωνάζεις όοοολη την παρέα να τα βγάλετε με χειρουργική επέμβαση από την ήδη ψημένη ομελέτα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Στείλε ό, τι σκέφτεσαι...

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *