Άφησε με να 'ρθω μαζί σου. Ξέρω δεν είμαι αυτό που ονειρευόσουν, όμως όσο κι αν ακούγεται αστείο, ούτε εσύ ήσουν, είσαι ή θα είσαι. Το δικό μου όνειρο πέθανε όταν σε συνάντησα και εκεί, γεννήθηκε ένα άλλο. Λίγο πιο αυτόνομο, που δεν το όριζα και που αν το μετρήσεις ως όνειρο που δεν εξελίσσεται ονειρικά μοιάζει συχνά με εφιάλτη.
Άφησε με να ρθω μαζί σου. Έχω τον τρόπο να μην είμαι βάρος, άλλωστε εγώ σε κουβαλάω σαν το πιο πολύτιμο, αλλά και βαρύ μυστικό μέσα μου όλα αυτά τα χρόνια. Απλά πλησιάζοντας, αφήνοντάς με να βρεθώ για δύο λεπτά πιο κοντά το βάρος θα αλαφρύνει για λίγο.
Άφησε με να έρθω μαζί σου. Όσο κι αν προσπάθησα δεν κατάφερα να συγχρονίσω το βήμα με κανενός άλλου. Δίπλα σου όλα έμοιαζαν να κυλούν πιο αρμονικά απ' ότι στην καθημερινότητα. Κι εγώ φορτισμένος ως τα αυτιά με ενέργεια πέρα από το φυσικό. Ερωτόνια στο 100%.
Άφησε με να 'ρθω μαζί σου. Σε μια βόλτα ως το πάρκο ή ένα πέρασμα από το σπίτι στη δουλειά. Μου αρκεί να καθίσω εκεί δίπλα, να πάρω μια, δυο μεγάλες ανάσες κι ίσως καταφέρω να συνέλθω για μερικά χρόνια ακόμη. Ή και να οξυγονώσω τον κολλημένο μου εγκέφαλο και να πάρει μπρος.
Άφησε με να 'ρθω μαζί σου. Το ξέρεις πως σε αγαπώ... η πραγματική αγάπη μυρίζει από χιλιόμετρα. Φωνάζει δυνατά και έτσι και να θέλεις δεν μπορείς να την κρύψεις. Ίσως πάρεις κι εσύ λίγο από αυτό που τόσα χρόνια δεν μπορώ να δώσω.
Άφησέ με να 'ρθω μαζί σου. Γιατί όποια κι αν είναι η κατάσταση σου, η δική μου σε διαβεβαιώ είναι πιο δεινή. Βλέπεις εγώ ήμουν εκείνος που έμεινε με τα χέρια κολλημένα επάνω σου, με τα χείλη κολλημένα στα δικά σου και την καρδιά συντονισμένη στη δική σου την ώρα που αποκολλούσες τον εαυτό σου από μένα τόσο βίαια.
Άφησέ με να 'ρθω μαζί σου. Μην μ'αφήσεις να πιστέψω πως η έμπνευσή σου στέγνωσε τόσο γρήγορα. Μην με κάνεις να πειστώ πως αυτό που για μένα ήταν έρωτας για μια ζωή, για σένα ήταν πονοκέφαλος για μια στιγμή.
Άφησέ με να 'ρθω μαζί σου. Ίσως εσύ με πιο καθαρό μυαλό να καταφέρεις να μου δείξεις την έξοδο από το λαβύρινθο σου. Την πόρτα προς την ελευθερία που μόνος δεν κατάφερα ποτέ να βρω.
Άφησέ με να 'ρθω μαζί σου. Να ζωντανέψει λίγο η καρδιά στην αίσθηση αυτής της αθόρυβης αναπνοής και της σιωπής που έλεγε πιο πολλά από όσα κι αν σου γράψω εδώ.
Άφησε με να 'ρθω μαζί σου. Γίνε η σκηνή που θα ρίξει την αυλαία σε κάτι που μοιάζει να μην τελείωσε ποτέ. Δώσε ένα τέλος, σαν εκείνο που σε εκλιπαρούσα τότε να δώσεις και όμως το αρνήθηκες πεισματικά. Σαν να ήθελες να με κρατήσεις λάφυρο των κατακτήσεών σου στο λεύκωμα της ερωτικής σου ζωής.
Άφησέ με να 'ρθω μαζί σου, μπας και σταματήσω να αισθάνομαι αγαλίαση απλά και μόνο στην επισήμανση "διαβάστηκε" σε μια ακόμη προσπάθεια να σε πλησιάσω. Το notification που μοιάζει με την πιο ειλικρινή επαφή που είχαμε ποτέ...
Άφησέ με να 'ρθω μαζί σου, γιατί η ευχή σου μπορεί και να έχει ήδη πραγματοποιηθεί. Έχεις χωρίς καμία αμφιβολία αγαπηθεί, περισσότερο από εκατομμύρια άλλους, περισσότερο από όσο θα μπορούσε κανείς σε δυο ζωές. Μένει (ίσως) να προσπαθήσεις κι εσύ να αγαπήσεις.
Άφησέ με να 'ρθω μαζί σου. Γιατί ούτε η λογική, ούτε ο χρόνος, ούτε το συναίσθημα, ούτε η απελπισία, ούτε οι φίλοι, ούτε οι κοροϊδία και ο χλευασμός κατάφεραν να σε κάνουν να ξεθωριάσεις. Κι αν το ευχήθηκα. ΚΙ αν έσφιξα τη γροθιά να κοπανήσω το στέρνο μπας και βγεις από εκεί. Κανένα δεν κατάφερε να σε κάνει να ξεθωριάσεις λεπτό.
Άφησέ με να 'ρθω μαζί σου, για να είσαι σίγουρος πως έχεις έναν άνθρωπο στο πλάι σου που σ' αγαπάει γιατί χαμογελάς πλατιά, γιατί κρυβείς μέσα σου μια τρυφερή φωτιά και παλεύεις με τα θεριά σου να μην δείξεις ποιος είσαι στ' αλήθεια.
Άφησέ με...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου